El Blog de una cuadrilla de "frikis" que quedan para correr por el monte. Si quieres experimentar nuevas sensaciones acompañad@ de buena gente o simplemente probar eso de correr por el monte solo tienes que apuntarte a una de nuestras kedadas. Eibarko Korrikalari Friki talde bat gara.Menditik korrika egitea zer den probatu nahi baduzu gure "kedadetako" batera etorri. Blog honetan gure abentura eta bizipenak kontatzen ditugu, baina dena ez sinestu...
martes, 31 de mayo de 2011
ZEGAMA-AIZKORRI ETB
lunes, 30 de mayo de 2011
Arropak
http://www.lacuadrilla.org/?p=
domingo, 29 de mayo de 2011
Aizkorriko maratoia 2011
Egun zoragarria pasa ondoren lan pixkat egiteko garaia heldu da. Zorionak KKT ordezkatzen Aizkorriko maratoian saiatu direnei. GURUa, beti bezeka, markak hausten 5 ordu 50 minutu inguru. Ligamentos, kuadrizepsean arazoak izanda ez du bukatu, bere egoeran erabaki zuzenena.
viernes, 27 de mayo de 2011
Aizkorriko maratoia
jueves, 26 de mayo de 2011
LASTERKETA LUZEETARAKO GALTZEN PROPOSAMENA
Brooks INFINITI SHORT TIGHT - Infiniti
lunes, 23 de mayo de 2011
LOS 10.000 DEL SOPLAO: EL INFIERNO CANTABRO
Ostiralean 8ak aldean iritsi ginen Cabezon de la Sal herrira (5500 biztanleko herria, Torrelavegatik 15 kilometrora). Kristoren mugimendua zegoen, autocaravana, furgoneta, kotxe, bizikleta... mugimendu haundia eta jende pila bat herriaren erdialdean (gehienak antolakuntzak banatzen zuen poltsarekin). Autokarabana aparkatzeko tokia bilatu afaldu eta 9:30ak inguruan herriaren erdialderantz joan ginen dorsala hartzera. Giro eta mugimendu izugarria zegoen erdialdean, eta dorsalak banatzen ziren parkeruntz gindoazela Kiribil eta bere familiarekin elkartu ginen. Antolakuntzaren karpa erraldoira hurbildu, dorsalak hartu, izozki bat jan eta Kiribileri animoak eman ondoren lo egitera, hurrengo egunean 6:30etan esnatu behar bainintzen. Pena piska bat hartu nuen beraien irteera ez ikusteak, baina dena ezin da... Eskolako patioan egin genuen lo (defecto profesional) aparkaleku bezala ireki baitzuten, eta goiezeko 6ak aldean despertadore gabe esnatu nintzen, bizikleteroak iadanik urduri baizebiltzan beraien "makinak" prestatzen eta noski, beste guztiok esnatzen. 6:30etan jantzi, gozaltzeko zerbait hartu eta kalera, familiari lo egiten uzteko asmoz. Gozalduz irteera zen tokirantz hurbildu nintzen eta zelako sorpresa!! Goizeko 8etan maratoikoak (220), mendi martxakoak (ia 1000 lagun) eta bikerrrak (165km eta ia 4000 biker) ateratzen ginen, eta 7etarako iadanik 200 bat biker irteeran zeuden tokia hartzeko. Kafe bat hartu, Rokari bisita egin eta berriro kalera irten nintzenean flipantea zen zenbat biker zeuden iadanik irteerako kalean!! Eta hurbiltzen zeudenak!! Pasada bat!! Eskerrak korrikalariok eta martxakoak beste toki batetik eta beste norabide baten irtetzen ginen!! 8ak 5 gutxitan ACDC jarri zuten a tope eta trakaren ondoren irteera!! Lasai lasai irten nintzen, lehen 3 kmak asfaltoz eta lauak baitziren!! Oraindik asko falta zen!! Hori bai, flipantea martxalari batzuk nola egiten zuten korrika!! Karrera guztia mendiko martxako jendea pasatzen eman nuen, eta hori elkarrekin irten ginela!! Santibañez ermitatik pasatu eta lehen mendi hasten zen, palo de Santibañez izenekoa, 150m-tik ia 700m-ra igoz 3-4 kmtan. Lasai, pultsazioak kontrolatuz igo nuen. Tontorretik kristoren jeitsiera, zuzen zuzena, kilometro batean 3-4 km-tan igotakoa jeitsiz. Jeitsiera honetan denok ilaran joan ginen kontu handiz!! Handik Ruente herrira jeitsi ginen, korrika baina kontrolatuz (10 kma) .
Ruenteko zubi polita pasatu eta pista batetik poliki-poliki 4km igo ("koka") eta Uciedako basoan sartu ginen. Oso baso polita, bidezidor batetik Casa del Monte deituriko zelaira iritsiz (20. km). Bertan janaria eta edariz hornitutako anoa zegoen!! Hemendik berriro pista bat jarraituz eta "koka" erabiliz, 4km-ko igoera eta beste baso polit batean sartu ginen, "Ruta de los Puentes" deiturikoa. Lasterketako zatirik politenetarikoa baina zailenetarikoa. Bidezidor batetik joan ginen, denbora guztian igo eta jeitsi eginez, errekatxoak pasatuz, harriak, egurrezko zubiak... Zatiak korrika, zatiak oinez!! Indarrak nahiko justu!! 30. kilometroan, anoa postua eta gora, eguneko azken malda gogorra igotzera, "El Toral". Pare bat kilometro dira hasieran, baina eguzkia atera zen eta oso gogorra egin zitzaidan. Pultsazioak nahiz eta kontrolatu gora!! Kuadrizepsa eta iskioak lehertu beharrean!! Baina oraindik dexente falta zen. 2 kilometroen ostean eta oraindik Toralen gogorrena faltan, pare bat kilometro gora eta behera, orain korrika, orain oinez, orain luzaketa batzuk!! Eta azken malda, ia ia 4 hankatan igotzeko moduko lurrezko malda!! Poliki baina gora iritsi nintzen, tartean ni baino askoz okerrago zihoazen batzuk pasatuz!! El Toralen 900 metroetatik ikuspegia izugarria da, baina lainoa sartzen zegoen eta ez nuen asko disfrutatu! Ezta Toraletik helmugara zeuden ia 10 kilometroetaz. Gaina hartu eta korrika jeisten hasi behar nintzela ezkerreko belaunean kristoren mina!! Pixka bat luzatu, oinez hasi... baina minak hor jarraitzen zuen. Ez nuen aukera askorik, edo oinez jeitsi eta minarekin jarraitu edo minarekin korrika jeitsi. Eta noski, korrika jeitsiz gero mina denbora gutxiago sufrituko nuenez, korrika jeisten haso nintzen ahal nuen moduan!! Poliki baina korrika jeitsi nintzen, asko sufrituz!! 5 km faltan 500 metroko igoeratzo bat zegoen. eskerrak!! Goruntza behintzat minik ez nuen eta beste 4-5 aurreratu nituen!! Baina txarrena hortik aurrera zetorren, 2 km-ko jeitsiera pista batetik. Ordurarteko jeitsiera behintzat belarretatik zen!! Ahal nuen moduan, kuadrizepsak lehertu beharrean, jeitsi nituen bi kilometro horiek eta helmugarako asfaltozko 3km besterik ez. Nire bizitzako 3km luzeenak!! Nire zangoak ezin zuten gehiago, lauan minik ez nuen baina jeitsieran egindako esfortzu guztiak jota utzi ninduen!! Pare bat geldialdi eginda eta 4-5 korrikalarik pasatuta lortu nuen helmugara iristea!! Helmuga alabarekin pasatu eta min guztiak ahaztuta. Azkenean pentsatzen nuena baino hobeto, 5 ordu eta 55 minuturekin eta sailkapenean 51. postua!! Gustora, lasai hasi bainitzen eta denbora guztian jendea aurreratuz joan nintzelako, baina azkenean lehertuta bukatu nuen, nahi nuena baino gehiago sufrituz!!Ultran, berriz, Kiribil mundial ibili zen!! 125kmak 17 ordu eta 25 minututan eginez eta sailkapeneko 12. postuan.
Jarduera: mendi lasterketak
Luzera: 46,29 kilometro
Altitudea min: 124 metro, max: 902 metro
Metatutako alt. igoera: 2.000 metro, jeitsiera: 2.000 metro
Zailtasun maila: Ertaina
Denbora: 5 ordu 54 minutu
Data: maiatzak 21
Irteeran amaitzen da: Bai
jueves, 19 de mayo de 2011
Asteburua
ZEGAMA-AIZKORRI 2010
Zegama Aizkorri Mendi Maratoia 2010 (part 1) from Eduard Garcia on Vimeo.
Zegama Aizkorri Mendi Maratoia 2010 (part 2) from Eduard Garcia on Vimeo.
martes, 17 de mayo de 2011
100 dias de blog, entrada nº100, y >6.200 visitas
Jueves, 27 de enero 2011
Primera entrada registrada en el blog: VISTA PANORÁMICA DESDE LA CIMA DE KALAMUA
3 meses y medio después ...
Jueves, 5 de mayo 2011 se cumplen 100 días de vida del blog con el DEBATE KKT
Domingo, 15 de Mayo 2011
-quien si no el GURU- hace la entrada nº 100 Erlaitz Lasterketa
Al parecer, hemos pasado con exito la prueba de los 100 dias y seguro que podremos celebrar aniversarios y 'susedidos' durante mucho tiempo en KALAMUA KORRIKALARI TALDEA.
eskerrrik asko eta zorionak denori
Arropak asuntoa
lunes, 16 de mayo de 2011
I. ERLAITZ-AIAKO HARRIAK MENDI MARATOI ERDIA
hemen daukazue atzoko lasterketako azken aldapan (menuda encerrona) grabatutako bideo zatiekin egindako montajea. Ea zuen gustokoa den!!
domingo, 15 de mayo de 2011
Erlaitz Lasterketa
sábado, 14 de mayo de 2011
viernes, 13 de mayo de 2011
Peñas de Aia
LARUNBATEKO IRTEERA (2011/05/14)
ORDUA: 6:15
NON: Kiroldegian.
IBILBIDEA: Eibar-Bergara-Gorla-Deskarga-Arrolamendi edo Lakioloamendi (para los puntillosos)-Aloña-Arrasate-Eibar. Hasiera non garbi, bukaera auskalo.
KILOMETROAK: Guztia egin ezkero 80 km inguru.
IRAUPENA: 12-14 ordu.
jueves, 12 de mayo de 2011
UNBE-GALDARAMIÑO-AZKONABITZA-UNBE
Actividad: sin especificar
cerca de Otaola, País Vasco (España)
Distancia recorrida: 9,41 kilómetros
Altitud min: 223 metros, max: 727 metros
Desnivel acum. subiendo: 786 metros, bajando: 788 metros
Grado de dificultad: Fácil
Tiempo: una hora 8 minutos
Fecha: mayo 11, 2011
Finaliza en el punto de partida (circular): Sí
Coordenadas: 873
martes, 10 de mayo de 2011
EIBAR-SAN PEDRO-KALAMUA-SAN PEDRO-EIBAR
Jarduera: mendi lasterketak
Luzera: 23,22 kilometroak
Altitudea min: 78 metroak, max: 770 metroak
Metatutako alt. igoera: 984 metroak, jeitsiera: 976 metroak
Zailtasun maila: Erraza
Denbora: 2 ordu 48 minutu
Data: mayo 10, 2011
Irteeran amaitzen da: Ez
Koordenatuak: 2146
IZARRAITZEKO...zorginak
2011. maitzak 8a
Igandeko goiza zoragarria zen, zerua oskarbi, eguzkia nagusi eta aizeak eguna laztanduz beroa gozopean mantentzeko.
8etan Urkizu aldean elkartu ginen Santi eta biok Azkoitira joateko eta berehala burura etorri zitzaidana: zelako zorte gurea, ordubete lo irabazi baitiogu igorren kedadari. 7etatik egongo da Azur zangoekin burrukatzen aldatzak eta nekearen kontra, baita eguraldi eta naturaz gozatzen ere.
Egia esanda ez neukan gogo haundirik lasterketan parte hartzeko, aurreko egunetako sentsasioak ez ziren onenak, min edo nekea? ez dakit, baina azken finean indar ezak abisua ematen ari zela pentsatezen nuen. Hala ere, Santirekin lasterketa baten berriro parte hartzearen ideiak zirikatzen ninduen, eta egun zoragarri hori zen aproposena.
Laster izan ginen azkoitiko plazan non antolakuntzakoak heldu berriak ziren eta lasterketarako gauzak prestatuz ahalegintzen ziren. Dorsalak hartu eta horra hor topatu genuena; jose mari gutierrez (Txemo) hasteko prest, eta handik gutxira, maite maiora; orduan hitz batzuen trukatu ondoren, berotzera!
(Orain mezedez ez egin farre, edozeini gerta lekiola eta,) ... baina momentu batean konturatzen
nintzen, dutxarako poltsitxoa motxilan sartzeko orduan zapatilakoa atera eta sukaldeko zoruan laga nuela eta hortxe bertantxe neure porrota; eibarren bainituen zapatillak sukaldean ahaztuak
(farre ez egiteko arren eskatu dizuet!!)
Bai ondo hasten zela lasterketa-eguna izarraitzeko zorginaren begipean! Ezkerrak denbora soberan geneukala, eta nola ez, eibarrera itzuli, zapatillak hartu, eta azkoitian bueltan 9:40tarako. Kotxean aldatu eta trotean abiatu ginen plazara pixka bat berotzeko.
Puntuala eman zuten irteera eta, betiko moduan, ritmo bizian denok gora.
Hasieratikan bidea, ia dena, gorantz Kakuteraino (924km); lehenengo 2 kilometroak asfaltoz, gero bukaera arte ez genuke asfalto gehiago ikusiko.
Gogorapenean nuen igoeraren lehenego zati hura Zigor eta ZTkoarekin egin genuenetikan eta galantak pasa nituela gero Kakuteraino heltzeko gelditu barik.
Ibilbidea zerbait desberdina izan arren indarra eta gogoa geroko gordetzea erabaki nuen eta horrela Santi eta Txemo laga nituen joaten lehenengo 2 km.ak azkartxo ibili ondoren, orduan nere erritmoari eutsi nion lokaztutako bide horretan.
Berehala 200m atera zidaten besteok, baina kakute gaina heltzeko, azken aldatzan, berriro aurrean ikusi nuen Santi sufritzen, oso indartsu beraz, eta animatzen ninduela elkartzera. Igoera hori zuei gustatzen zaizuenetarikoa, gogorra benetan: 300 metroko desnibela 1000 metrotan.
Oso gogor ekin nion eta ia harrapatu nituen baina arnasa barik eta errekuperatzeko beharrarekin heldu nintzen tontorreraino; beraz, berriro atzera. Saiatu nintzen jeitsieran, eta hortxe berriro izarraitzeko zorgina: zirristatu eta erori egin nintzen. Erorketa ez zen gogorra izan, baina lurraren kontrako elkarte horretan sorbaldak kexatu zuen eta minutu pare bat egon nintzen irainak botatzen neure buruaren kontra.Hala ere, mina bizkor pasatu zitzaidan eta berriro nihoa lagunen bila galdutako denbora errekuperatu nahian...
Gutxienez beste bost aldiz labandu egin nuen nahiz eta bidea ez izan hainbesterako, baina ematen zuen ez nituela eguneko biorritmoak beren onean...
eta ia lortu nuen abituallamentu-postuan; botellina neraman eta oso gutxi gelditu nintzan, gainera orain aldapa behera zen eta errekuperatzeko momentua... Metro batzuk aurrerago hartu nuen bikotea.
Bazen 'momento-para-cambio-de-impresiones' (eta nere ustetan justu-justu nenbilen).
Aprobetxatu nuen beste argazkiren bat ateratzeko... eta berriro irristatu! Oraingoan behintzat, ez nuen lurra jo.
Kakute gainatik (5.kma) behera zen 8. km-ko bidea, gero beste km bat aldapatsu eta berriro beste 3 nahiko lauak, eta behera hurrengoak; gozatzeko modukuak ziren, beraz, horietan bere onera bueltatu ziren ene sentsazio onak eta konstanteak.
Erlorako bidean, 12. kilometroan (glukosa hartua nihoan badaezpada), hankak indartsu hasi nintzen sentitzen eta erritmoa gogortu egin nuen, Santi eta Txemo atzean hasi ziren gelditzen eta handik gutxira Edu Santos, gallartako gazte batekin elkartu nintzen. Arratzun Edu aurreratu nuen azken kilometroetan baina lehenago denbora dexente ibili ginen elkarrekin, eta kasualitatea, gaur ere berarekin topatu naiz...
Erlotik jeisten Santi eta Txemori argazkiak atera eta, hoztu ez egiteko, berriro behera jo nuen korrika bikoteak laster harrapatuko ninduela ustetan. Baina lagunak ez zetozen eta egurra eskatzen zidan gorputzak, beraz helmugan edo pixkak lehentsuago bikotearekin elkartuko nintzelakoan jeitsiera bizkortu probatzea erabaki nuen (zer moduz amaituko nintzela konprobatu nahi nuen).
17. km zen, erabat ahaztuta neukan eguneko inzidentzia guztiak, eta aurrean bistan nuen berriro edu santos... bere bila bizkorrago!
Baina ez, 17,1 kilometroan izarraitzeko zorginak zangotrabaz L5 lurrera bota zuen... hor bai min! Orkatila okerturik eta lurrean harritartean etzanda, etsipean, ohiu eta negar ez egiten saiatuz nengoen.
Bizpairu minutu izango ziren eta bizi osoren iraupena iruditu zitzaidan. Zer nolako 'helmuga' izango nuela banekien orain.
4km geratzen ziren, besterik ez, orduan 'amaitu arte' esan nion neure buruari eta, pixkanaka, berriro hartu nuen bidea erritmo suabe batekin -y con mas miedo que otra cosa- (egia esanda gogoak edo beroarekin ez nuen hainbesteko minik) -a la pata coja- helmugarantz.
2km falta zirela eta beste batzuen artean Txemo aurreratu ninduen eta azken kilometroan, Santi, lagundu ninduen helmugaraino. Hantxe zeuden lehentsuago ikusita neuzkan Gurutze Gorria-koak nire zain eta handik edo hemendik izarraitzeko zorgina ere...
Arrate-cresterio-Kalamua
Actividad: sin especificar
cerca de Estaziño, País Vasco (España)
Distancia recorrida: 20,27 kilómetros
Altitud min: 81 metros, max: 772 metros
Desnivel acum. subiendo: 1.462 metros, bajando: 1.479 metros
Grado de dificultad: Fácil
Tiempo: una hora 59 minutos
Fecha: mayo 08, 2011
Finaliza en el punto de partida (circular): Sí
Coordenadas: 1515
sábado, 7 de mayo de 2011
IGANDERAKO PLANA
viernes, 6 de mayo de 2011
DICCIONARIO DEL CORREDOR IV: RAÚL GARCÍA CASTÁN
CARRERA POR MONTAÑA. Uno de esos infrecuentes lugares en España donde puedes –incluso debes– beber cuanto quieras y correr cuanto más mejor, y que encima la guardia civil te anime por ello.
ESPARADRAPO. Trozo de tela con pegamento que hace las veces de “vacuna” universal del corredor para prevenir multitud de molestas dolencias, tales como evitar la aparición de ampollas en los pies durante las bajadas o sujetar los tobillos en prevención de posibles esguinces. También hace las veces de Wonderbra masculino anti rozaduras, pegándose uno un par de pedacitos en cada pezoncillo, así como a lo Lady Gaga pero en mas peludo y menos feo. (Menos feo uno, digo.)
HIDRATOS DE CARBONO. 1. Nombre científico de los macarrones. 2. Apelativo raro que se han inventado los expertos en nutrición para designar ciertos manjares con el único objetivo de fastidiarnos el apetito. Algo así como si en vez de decir que Jennifer López, pongamos por caso, está como un queso, dijéramos que está más buena que una concentración graso-proteica de leche fermentada. O como si en vez de afirmar que Angelina Jolie es un bombón, dijésemos que es un apetitoso elaborado a partir de una base de Theobroma Cacao. Pues que se le quitan a uno las ganas, señor mío.
PULSÓMETRO. 1. Sonotone del corazón. 2. Médium tecnológico que nos transmite la llamada monótona, pero siempre misteriosa, de nuestro más allá fisiológico. A través del pulsómetro puede uno escuchar, con los ojos, la voz del corazón. (Que me ha salido la vena poética, oyes, que le vamos a hacer).
ZAPATILLAS DE COMPETICION. Protección podológica con que preservamos el pie durante la carrera. Con Las zapatillas de competición, deben observarse las mismas precauciones que con el matrimonio: es mejor conocerse bien antes de dar el primer paso.
jueves, 5 de mayo de 2011
Debate KKT
Por qué será??????
lunes, 2 de mayo de 2011
ARRATZU-URDAIBAI, el día después...
Salvando las diferencias con la élite, 'la otra liga', (josemari, ibon, raul,...) no quiero dejar pasar la ocasion sin felicitar a Iñaki, ZORIONAK, que gran carrera! Q se prepare Zegama xq KKT va ha dejar huella.
Mientras con Ibon y Raul nos encontraríamos en Arratzu, a la 7:15 en errebal, junto a bolintxo, nos reunimos Jose Mari, Igor. F, que llevaban los coches y Juanjo, Igor A., Iñaki, y yo. (eskerrik asko troferrei)
A punto estuvimos de dejar en urkizu a Edu y Oskar pero un volantazo de jose mari de ultima hora y el movil de azurmendi permitieron que llegasemos a Arratzu con tiempo de sobra para el cafecito y suelta de lastre pertinente.
Día fabuloso para excursionistas, pero se auguraba más calor de lo deseado para poder trotar con alegría...
Hecha para disfrutar,....pero hay que estar a la altura de la carrera, y , por supuesto de la organizacion, etc. y el caso es que a mí, justo justo me dió para sufrir lo necesario y poder acabarla. (gracias a los de la DYA que me dieron 5 minutillos de masaje para retener los calambres)
eso si, aunque los demás se quejasen, yo pude gozar de las duchas frias que me rebajaron el sofocón; claro ellos llevaban un buen rato de espera y se habían enfriado ;)
el resto badakizue... Horrela hasten zen nire asteleheneko kronika, eta, besterik ez; aurreko sarreretan daukazue kronika eta komentario ederrak, ni bitartean banago itxaroten jakinminez aber zer espero zaigun hurregoan, gero arte!